Ogromne baseny Majów
Zbiornik wodny z dnem wyłożonym kawałkami ceramiki odnaleźli niemieccy i meksykańscy archeolodzy w ruinach majańskiego miasta Uxul w Meksyku.
Na dwa kwadratowe zbiorniki o bokach długości 100 m badacze natknęli się podczas badania i inwentaryzowania ruin miasta. Wykonany na środku jednego z nich wykop ujawnił, że dno jest wyłożone fragmentami ceramiki pochodzącymi prawdopodobnie z majańskich talerzy. Jak podkreślają badacze, skorupy ułożono tak dokładnie, że prawie nie ma między nimi wolnej przestrzeni. Na razie naukowcy nie mają jednak pewności, czy w ten sposób wykończone jest całe dno.
Takie zbiorniki, zwane aguadas, służyły Majom do przechowywania zapasów wody na czas pory suchej. Te odkryte w Uxul mają około dwóch metrów głębokości i powstały około 1500 lat temu. Zdaniem badaczy, jeśli ceramiką wyłożone jest całe dno zbiorników, to mamy do czynienia z małą sensacją głównie ze względu na ogromną liczbę potrzebnej do tego ceramiki. Jeden zbiornik ma wielkość dziesięciu basenów olimpijskich, a takich aguadas mogło być w Uxul więcej. Zgromadzona w nich woda musiała wystarczyć dla co najmniej dwóch tysięcy ludzi przez trzy miesiące.
Uxul odkryli w 1934 r. Karl Ruppert i John H. Denison. Miasto leży obecnie w samym sercu dżungli i żeby się do niego dostać trzeba pokonać ponad sto kilometrów leśnych ścieżek. Jednak w epoce klasycznej cywilizacji Majów (250-900 n.e.) tereny te były gęsto zaludnione. Miasto sąsiadowało z tak wielkimi ośrodkami jak El Mirador (z największą piramidą świata) i Calakmul. Utrzymywało kontakty handlowe z terenami dzisiejszej południowej Gwatemali i Wyżyny Meksykańskiej.
Dotychczasowe badania wykazują, że Uxul było zamieszkane od okresu preklasycznego do poklasycznego. Z odkrytych inskrypcji wiadomo, że około 630 r n.e. opanowali je władcy Calakmul.
Na podstawie komunikatu prasowego Uniwersytetu w Bonn.
100 metrów, czy innych jednostek długości Wojtku?
;)
Dzięki :)
Ciekawe dlaczego do wylozenia dna (zapewne w celu zwiekszenia wodoszczelnosci) wykorzystano talerze?
Albo decyzja o budowie i nastepnie wykonanie zbiornikow byly bardzo szybkie i wykorzystano istniejaca juz w spolecznosci ceramike w celu blyskawicznego wykonczenia obiektow, albo rzemieslnicy i decydenci byli bardzo tradycjonalistyczni i nie potrafili opracowac technologii opartej na czyms bardziej kafelkopodobnym – tylko zamawiano i wykonywano tradycyjne produkty, ktore nastepnie tluczono i ukladano w cos zblizonego do mozaiki. Ciekawe jaka byla wielkosc pojedynczego fragmentu tej ceramiki?
Moze mieliby problem z trwalym przyklejeniem wiekszych plytek?
Istnienie majanskich „zielonych” zagospodarowywujacych odpady ceramiki zanieczyszczajace srodowisko uwazam za watpliwe ;)
„Ciekawe jaka byla wielkosc pojedynczego fragmentu tej ceramiki?”
Patrząc na jedyną „sweet focię” przedstawiająca miejsce, to chyba były to dość spore kawałki:
http://heritage-key.com/blogs/ann/maya-pool-size-football-field-discovered-uxul-mexico
z
http://www3.uni-bonn.de/Pressemitteilungen/217-2010