Drapieżny kaszalot z peruwiańskiej pustyni

Szczątki gigantycznego kaszalota z wielkimi zębami, który żył około 12-13 mln lat temu, odkryto na peruwiańskiej pustyni. Nieznany dotąd gatunek wymarłego walenia badacze nazwali Leviathan melvillei.

Naukowcy wydobyli z ziemi około 75 proc. kości trzymetrowej czaszki zwierzęcia. W oparciu o jej długość szacują, że cały zwierz miał około 13,5–17,5 m długości, czyli dorównywał współczesnym kaszalotom. Miał jednak zupełnie inną strategię łowiecką.

Największa różnica między kaszalotem z peruwiańskiej pustyni a jego współczesnymi krewniakami tkwi w szczęce. Największe znalezione zęby Leviathan melvillei miały nawet 36 cm długości. Jak piszą badacze w swoim artykule w najnowszym „Nature”, za ich pomocą wielki drapieżca wyrywał mięso z ciał swoich ofiar, którymi były najpewniej fiszbinowce. W ocenie naukowców Leviathan melvillei miał największy „gryz” wśród wszystkich tetrapodów.

Współczesne kaszaloty mają dużo mniej imponujące uzębienie. Największe znane ich zęby są o 10 cm krótsze od tych z peruwiańskiej pustyni. W dodatku w górnej szczęce współczesnych kaszalotów w ogóle nie ma zębów. Słabe „uzbrojenie” nie przeszkadza im jednak w graniu roli groźnego morskiego drapieżcy. Ścigają kałamarnice i dosłownie wsysają je. W pościgu za przekąską potrafią nurkować na nieosiągalne dla innych ssaków głębokości.

Pierwsze szczątki wielkiego drapieżcy odkrył jesienią 2008 r. Klaas Post z Muzeum Historii Naturalnej w Rotterdamie (Holandia) w ostatnim dniu badań terenowych w Cerro Colorado na pustyni Pisco-Ica.

Lambert, O., Bianucci, G., Post, K., de Muizon, C., Salas-Gismondi, R., Urbina, M., & Reumer, J. (2010). The giant bite of a new raptorial sperm whale from the Miocene epoch of Peru Nature, 466 (7302), 105-108 DOI: 10.1038/nature09067

O drapieżnym kaszalocie można też poczytać w artykule redakcyjnym Nature.

~ - autor: Wojciech Pastuszka w dniu 1.07.2010.