Rozśpiewani jaskiniowcy
Prehistoryczni łowcy malowali te części jaskiń, które miały najlepszą akustykę – twierdzą francuscy naukowcy.
Malowidła w jaskini Lascaux. Zdjęcie na licencji Creative Commons Attribution ShareAlike 2.5. Autor: Peter80.
Swoje badania prowadzili w słynących z malunków francuskich jaskiniach. Okazało się, że najlepsza akustyka była w tych częściach grot, w których było najwięcej rysunków. Stwierdzili nawet, że mruczenie przy niektórych załamaniach skały dawało dźwięki podobne do wydawanych przez namalowane w tym miejscu zwierzęta.
Iegor Reznikoff z Uniwersytetu Paryskiego X, który zajmuje się starożytną muzyką, uważa, że malowidła w jaskiniach były związane z rytuałami, w których znaczącą rolę odgrywały również muzyka i śpiew. Naukowiec przypomina, że w wielu jaskiniach znaleziono kościane gwizdki i flety. Na razie jednak brakowało dowodów wiążących prehistoryczną muzykę z malowidłami.
Zdaniem uczonego prehistoryczni łowcy używali swoich głosów także do orientowania się w ciemnych jaskiniach. Reznikoff uważa, że ich słuch był tak wyćwiczony, że potrafili z echa odczytać budowę groty.
Podobne powiązanie malowideł z dobrą akustyką Reznikoff odkrył też poza jaskiniami na stanowiskach we Francji i Finlandii.
Na podstawie Yahoo/LiveScience.
Archeowieści 
Ja mruczę przy goleniu, ale łazienki nie wybierałem pod tym kątem ;-)
A serio to ciekawe, bo pośrednio poświadcza nie tylko talenty plastyczne, ale także muzyczne prehistorycznych ludzi, a nawet tendencje do łączenia sztuk. Co ciekawe czytałem, że niektóre szczepy aborygeńskie robią podobnie i jest to nie podspiewywanie „przy okazji”, ale wręcz wymóg rytualny „co się spiewa podczas malowania i w jakich okolicznościach”. Całkiem nieźle było to pokazane w początkowych scenach filmu Petera Weira „Ostatnia fala”.
Ja podejrzewam raczej jednostajne mruczenie, czy spiewy majace za zadanie wprowadzic w trans podczas okreslonego rytualu. Pito pewnie rowniez jakies psychoaktywne wywary, potegujac mruczeniem i muzyka mistyczne doznania.
Skoro jaskiniowcy malowali całkiem nieźle (ja tak nie potrafię), to dziwne by było, gdyby nie znali się zupełnie na muzyce.
Na boku, jako laika interesuje mnie struktura paryskich uniwersytetów – tajemniczy Uniwersytet X:) Skąd wziął się podział na numerki? A może to nie numery?
Podzielili kiedyś Sorbonę na bodajże 14 części i dali im numerki.
czekamy na komentarz pana Kijewskiego, wszak te malowidła to jego konik, zaraz po megalitach :-)
@seba
Definitywnie to trudno to rozstrzygnąć – myślę, że spór byłby czysto akademicki. Po prostu jedynie magnetofon plus maszyna czasu byłby w stanie to definitywnie rozstrzygnąć.
natomiast co do Aborygenów to oni nie śpiewają w naszym znaczeniu – jest to najbardziej zbliżone do xoomei http://pl.wikipedia.org/wiki/Xöömej choć oczywiście samo podobieństwo „zewnętrzne” o niczym jeszcze nie świadczy. Notabene Huun-Huur-Tu był rok temu w Polsce i prawie nikt na koncercie się nie pojawił (przynajmniej w Poznaniu) a szkoda, bo to było niesamowite przeżycie. Ale to wszystko piszę już „poza protokołem”, bez związku z Lascaux.
@Galaktyczny Edek
„Definitywnie to trudno to rozstrzygnąć – myślę, że spór byłby czysto akademicki” – moze nie koniecznie, gdzies czytalem ostatnio, moze wlasnie w archeowiesciach :)), ze w barwnikach z malowidel naskalnych znaleziono slady substancji halucynogennych. Prawdopodobnie wiec, autorzy malowidel tworzac je wprowadzali sie w trans. Ze wzgledu na wystepowanie kultow animistycznych u ludow prymitywnych, wiara w duchy zwierzat i chec pojednania z nimi, sklanialbym sie ku twierdzeniu, ze paleolityczni lowcy, uwieczniajac dane zwierze, traktowali to jako pewien rodzaj pojednania, ofiare, czy pomyslnosc na przyszlosc w czasie lowow.
W przeprowadzeiu takiego ryrualu i osiagnieciu zadowalajacego efektu, pomagal by narkotyczny trans, jako pomost do swiata duchow. Do wprowadzenia w odpowiedni stan bardzo pomocne byly by jednostajny spiew, mruczenie oraz muzyka.
Niesadze, ze autorzy malowidel dzialali w pojedynke pod wplywem naglego impulsu. Widzialbym tu raczej jakis rytual szamanistyczny malego plemienia.
@seba
Ależ ja nie przeczę, a nawet się do tego przychylam, tyle że pod wpływem nawet tych samych środków różni ludzie śpiewają inaczej, co wiem m.in. po sobie i znajomych (w naszym przypadku chodzi o środki w postaci płynu :-)). Oczywiście mogę nie być próbką reprezentatywną, ale jako studium przypadku mogę służyć bardzo dobrze :-)
Jeśli ludzie tamtych czasów mieli jakieś obrzędy, a myślę że mieli, to zapewne odbywały się one w zdobionych malowidłami jaskiniach właśnie i nie tylko tak śpiewano, ale i tańczono i może „używano”. Jest to jak najbardziej logiczne.
A co do tego Uniwersytetu X… Zdecydowanie sprawa śpiewania przy malowidłach jest jak z Archiwum X. :)))
Panowie – o czym ta dyskusja. Oni malowali instynktownie te malowidła. A śpiewać instynktownie się nie da. Więc nie śpiewali. Najwyżej sami mruczeli niczym dzikie dźwierzaki… Mrr… wrrr… i oblizywali się obleśnie widząc obrazki mamutów, które sami instynktownie wykonali!
Gunther, wywołujesz dzikiego zwierza spod Kijowa i prowokujesz do instynktownej reakcji…
Ja piszę instynktownie na komputerze…
@zdziwiony
Spod Kijewa chyba…
Jaskiniowcy to chyba ta grote wyrzezbili sobie instynktownie kijami, dlatego taka kijowa :)
Gunther, instynktownie to możesz oddać mocz na drzewo, podnosząc przy tym nogę. Więcej szacunku dla ludzi sprzed 15 tysięcy lat. Akcent położony na „ludzi”.
@misiek – Czy wiesz, ze Gunther tylko parodiowal pana Kijewskiego? :)
Ale mi się dostało. Instynktownie :D
obrazy te były wygniatane na gładko w czasach gdy skały były miękkie, znaczy się miętkie. Pod wpływem halucynogennej mięty. W końcu przesilenie grawitacyjne robi swoje
Eptesicus, to przesilenie grawitacyjne, to zapewnie pod wpływem mieszanki chmielu i jęczmienia ;)