Dinozaur odkurzacz
Ponad 500 zębów miał w swoim szerokim pysku Nigersaurus taqueti, jeden z najdziwniejszych dinozaurów, jakie dotychczas poznaliśmy. Ze względu na kształt pyska i długą szyję naukowcy przezwali go odkurzaczem.
Kolejna dziwna cecha tego żyjącego 110 mln lat temu zwierzaka to niezwykle cienkie kości czaszki oraz kręgosłupa. Są one tak kruche, że jeden z paleontologów określił go nawet chodzącym żyrandolem.
Nigersaurus taqueti atakowany przez Sarcosuchus imperator
Artwork by Todd Marshall
Poznawanie Nigersaurusa trwało bardzo długo. Pierwsze jego szczątki odnaleziono w latach 50. w Nigrze, „ochrzczony” został w 1999 r., pierwszy raz porządnie opisano go w 2005 r., a teraz w PLoS ONE naukowcy opublikowali kolejne szczegóły budowy tego zwierzaka.
Nigersaurus należy do wielkich roślinożernych dinozaurów zwanych zauropodami. Miał około 9 metrów długości. Zdaniem naukowców „odkurzacz” wcinał młode paprocie i skrzypy. Najpewniej nie potrafił podnosić głowy wysoko. To dla naukowców niespodzianka, bo dotąd sądzono, że długie szyje zauropodów miały umożliwiać podjadanie liści z wysokich drzew. Teraz zastanawiają się czy czasem więcej zwierząt z tej grupy nie nosiło głów nisko.
Na podstawie National Geographic. Polecam film!
Archeowieści 
Pierwsze skojarzenia – powstaje pytanie: po co zatem u tych zwierząt wyewoluowały tak długie szyje, skoro raczej im przeszkadzały, niż pomagały? „Chodzący żyrandol” – jak takie coś mogło przeżyć?
Istnienie takich dziwolągów stanowi jeden z argumentów zwolenników teorii „powiększającej się Ziemi”. Twierdzi ona, że nasz glob powiększa swój rozmiar (głównym argumentem mają być badania ruchów płyt kontynentalnych, które przyrastają ponoć z każdej strony, a z żadnej ich nie ubywa). Teoria ta elegancko (?) tłumaczy np. podział pierwotnego kontynentu na obecne (pierwotnie miałby pokrywać całą powierzchnię globu). I teraz pytanie: czy Ziemia tylko puchnie (co dałoby się jakoś-tam naukowo wyjaśnić), czy oprócz tego przybiera na masie – mniejsze ciążenie w przeszłości byłoby jakimś wytłumaczeniem dla takich zwierzęcych dziwolągów (przy mniejszym ciążeniu kruche kości nie przeszkadzałyby im w wyciąganiu szyi), czy dla wybujałej, prehistorycznej roślinności. Tu niestety próby naukowego wyjaśnienia takiego przyrostu masy padają od razu.
Teoria z pogranicza absolutnej fantastyki, ale celność niektórych argumentów jest (dla laika przynajmniej) porażająca. Jestem ciekaw Pańskiej opinii na jej temat (bo zapewne już Pan się z nią zetknął), czy są jakieś obiektywne prace na ten temat? Czy argumenty za teorią dają się łatwo obalić, czy też muszą na razie pozostać w zawieszeniu i muszą czekać na jakieś wyjaśnienie?
Hipoteza o Ziemi przybierającej na masie oparta była na obserwacji, że nasz glob jest stale bombardowany przez komety i meteory, które częściowo spalają się w atmosferze, a częściowo docierają na powierzchnię planety w postaci pyłu i meteorytów. Jednak to nie jedyna hipoteza na temat wielkich rozmiarów dawnych owadów, inną był np. wyższy poziom tlenu w atmosferze. Co do wielkości roślin, nie mam pojęcia :-)
puchnaca Ziemia przyczyna wydluzania szyi zyrandola oszczedzajacego na chodzeniu najwyrazniej byla